و خداوند انسان را آفرید و انسان توجیه را...

گاهی فکر می کنم بیشتر کارهایی که می کنم شیرجه زدن تو قسمت کم عمق استخره.فکر می کنم کار درستیه ولی با مغز فندقی می خورم به کف سیمانی استخر.از تخته ی دایو 5 متری به عمق 50 سانتی.شاید.چه می دونم؟

اعلمی(نماینده ی تبریز) رو زیاد دوست ندارم.آدمیه که احساس می کنم دنبال پست و مقامه.اما ببینید چه شرایطی شده که داره حرف درست می زنه و حرفش منطقیه.اوضاع رو ببینید که رادیکال ترین آدمها الان کم آوردن و دنبال آروم کردن و بهبود اوضاع هستند.بدشانسی بزرگ زندگی اعلمی این بود که ...جالبه حرفش رو مطبوعات برعکس کردند بعد از اون توی تبریز زلزله اومد و ملت عاشق و دولت مردان عاشق تر زلزله رو ربط دادن به حرفهای اکبر اعلمی که گفته بود:(البته نگفته بود،روزنامه ها نوشته بودند.اصل مطلبش در سایت نواندیش موجوده) من از کابینه ی اباعبدا...هم انتقاد می کنم.احتمالاً گودرز نامی در تبریز به شقایق پیشنهاد ازدواج داده و پیشنهادش قبول شده.و قبول این پیشنهاد به صورت Delivery Reportپیام کوتاه شقایق،باعث ویبره(زلزله) شده.

در لاهیجان قله های فرهنگی همه شون فتح شده.قبل از انقلاب چهار سینما داشت،الان سه سال است که سینما ندارد.خدایا ممنونم که باعث شدی این مکانهای فساد یکی یکی بسته شوند.یک زمین فوتبال هم هست آن را هم خراب کن.دیگر چیزی نمی خواهیم.

نجدی اگه زنده بود،لاهیجان حداقل یکی رو داشت که باهاش بشه گفت از فرهنگ.امروز دوباره «یوزپلنگانی که با من دویده اند» خوندم.بیژن اگه زنده بود...دو روز پیش یاد واره ی مبارزجنگل آزادمرد گیلانی میرزا کوچک خان جنگلی و یاد واره همراه همیشگی اش دکتر حشمت بود.افتخار می کنم در شهری زندگی می کنم که آزادمردی مثل دکتر حشمت و معلمی ادیب چون نجدی دارد.کجایید گیله مردان آزاد مرد که ببینید چه کسانی سنگتان را به سینه می زنند و چه کسانی سنگ بروی سینه شان بر خاک آرام گرفته اند .کجایی بیژن؟ کجایی حشمت؟

نی ز امید رستم نی زغم / وین میان خوش دست و پایی می زنم

به نظر من نگاهی به این مطلب و کامنتهاش بیندازید

مرتضی کاظمیان و ابراهیم رها باز هم در اعتماد می نویسند.باعث خوشحالی ست.البته کیفیت روزنامه خیلی پایین آمده.آن ویژه نامه ی پنج شبه ی اعتماد دو سه ماه پیش اعتماد کجا این ها کجا؟متوجه هستید که کیفیت بی دلیل پایین نمی آید و استعداد نویسندگی چیزی نیست که غیب شود.البته دستور از غیب ممکن است بیاید.

خودم را کپی بسیار خش دار مخلوطی از اکبر گنجی سال 77وابراهیم نبوی سال 84می بینم.خدا نصیب نکند برایتان.آرزوی صبر جزیل و تحملی طویل دارم