ملعون،مفلوک،خدا زده با تواَم.فردا روز توئه.اونم جمعه.بغل دستِ غذات یه دونه موز* می ذارن تا بدونی تو از هستی داری می خوری یا هستی از تو او چیزه رو ...موزِ هستی.هسته...اوهوم.اِهِم

از معدود بازیگرای زن هالیوود که خیلی خوشم می آد ازش ساندرا(سَندرا) بولاک.احساس می کنم بیشتر از اونیه که می شناسنش.چهره ی خاص و زیبایی داره.جوری که نقش رو باور پذیر می کنه.یه فیلمش رو پرده ی سینماهاست Premontion.(پیش آگاهی) اگه تهران هستید حتماً ببینید این فیلم رو.یه داستان از سبک جدیده.

یکی رفته امارات توی اجلاس شورای همکاری کشورهای حاشیه ی خلیج عربی شرکت کرده. معاهده ایی اونجا مبنی بر اعاده ی سه تا چیز کوچولو به یه شیخ نشین کوچولو نوشته بودن.من احساس می کنم سرما خورده بود چشم وگوشش به اصطلاح کیپ شده بود و زبونشم قُلف**

معشوقیت یعنی زندگی یعنی همه چیز. مثل عاشقی. معشوق بودنم دنیاییه مثل این پست.

کاله گَب زئن و قدیم حرفه پینَک پاره گودن / آوِه اَنبَس گودَنه تی شوکومه نون نَبَنه***

Solo Soul خیلی بهم می چسبه خیلی.تنهاییِ روحِ یک روحِ تنها.تنهایی واقعی.البته نه ابدی ولی فعلاً که سرخوشیم،شمام همراه باشید با این سرخوشی.

ای آمریکایِ مفلسِ دیوثِ بی ناموسِ بی همه چیز،تو یعنی تا حالا نمی دونستی ما فقط تا سال 2003دنبال چیز بودیم الان نیستیم؟بزنم دک و پوزتو...

شالاپ

کات

خداوکیلی پا نوشت نذارم خوبه؟نه جانِ ما؟ولی من این کاره نیستم می گم همه رو...

**************************************************

پا نوشت :

*تو دانشگاه ما روز دانشجو موز می دادن بغل دست ناهارمون.حالا تصور بفرمایید چه حرفهایی توی اکیپ ما رد وبدل نمی شده.یه اکیپ لیچار گویِ...که بچه مثبتش من بودم.تصور نفرمایید

**همونه.همونی که بابام می گه.قلف.کیلیت هم قلف رو واز می کنه.

***این یه بیت از شعر آقای کریم معلم ادبیات دبیرستان ماست.آقای کریم مرد نازنینیه که واقعاً کمه براش فقط معلم باشه.حیفه که کسی نمی شناسدش.ازآدمای تاثیر گذار بوده توی زندگی من.معنای اون شعر هم اینه:« حرفهای خام زدن و وصله پینه های کهنه رو دوباره پاره کردن/ مثل آب در هاون کوبیدنه اینا برای شکمت نون نمی شه».بقیه شعر هم به مرور می ذارم.قشنگه