خوندن کتاب با فرمت PDF کمی خسته کننده ست.کتاب های خوبی دارم و جدیداً به دستم رسیده .اما خب کمی ملال آورست.جماعت ایرانی هم که قربانشان همیشه نالانند.

طنز نویسی و شوخی کردن یکی از سخت ترین کارهای ممکن است.تعداد نویسندگان محبوب را با طنزنویسان مقایسه کنید.یک آرت بوخوالد و یک عزیز نسین و شاید یک ابراهیم نبوی* و در مقابلشان لشکر انبوهی از نویسندگان جدی نویس و محبوب.خب اگر از روی لبه ی تیز طنز کمی بلغزیم به هجو،هزل یا ابتذال می رسیم.در این باره زیاد گفته اند اما من روی سخنم با دوست عزیزی ست که به گمانم کمی بیراهه رفته و شیطنت را با کمی درشت گویی که برآن اضافه شده طنز نام نهاده.خنداندن جماعت ایرانی خیلی سخت است.یکی به خاطر بذله گویی ذاتی آنها که باید مواظب باشی چیز تکراری خوردشان ندهی و دیگری جنبه نداشتن در مقابل انتقاد و خود را همیشه منتقد و درعین حال محور دانستن**.چه دانم؟***

این هوگو چاوز از اسراییل اسلحه می خرد،دربرنامه صبحگاهی می خواند و می رقصد،دست زنی را که مدل لباس است و نماد سرمایه داری می بوسد،درآغوش صدام و بوش و پوتین وکاسترو واحمدی نژاد می افتد و...هیچی.انسان عجب موجود عجیبی ست ها.

به یه کمونیست گفتند شما به روح اعتقاد داری؟گفت:مسلمه که نه.گفتند خب بر روح پدرت...یدم.

ساز و کار دموکراسی در ایران از همه ی دنیا غیر شفّاف تر است.به قول گرافیست ها ترنسپارنسی ش کم است.با هزار دلیل می توان ثابت کرد در ایران دموکراسی داریم وبا هزار و یک دلیل می توان دموکراسی در ایران را نقض کرد دوباره با هزار و دو دلیل می توان گزاره قبل را از درجه ی اعتبار ساقط کرد و....برای سلامتی خودتون و خانواده تون ورزش کنین و بقیه شو نخونین.

نشستن من پای کامپیوتر یا کتاب خواندن به صورت درازکش،همچین مفت هم نیست.دهانم موقع حرف نزدن هم باید کار کند.لواشک از چیز(؟) های مورد علاقه منه.از اونهایی که قد یه پتوی چهار نفره ست.کفاف دوشب وبلاگ نویسی و وبلاگ خوانی وایضاً مطالعه ی کتاب را می دهد.تخمه و بادام زمینی هم بد نیست اما کمی نفّاخ...قربان شما.

**************************************************

پا نوشت:

*اگر همین سه مثال را آوردم از بی سوادی من بود من همین ها را می شناسم لابد.

**البته شمایی که دارید می خوانید این طور نیستید ها منظور من آن یکی بود.به جان خودم نباشه...

***هاتف از غیب ندا داد : هیچ